Platt Do wo´er ech uch alt

De Leo hätt jraad in de Schull „ Heimatkunde“. In de Klasse hängt en jruuße Kaate vam Berjischen Land. In de Kaate stecken nüngundrissich Fähnchen, jedes Keng un uch de Lehrerinnen mo´eten den Ort sööken, wo se wonnen un do en Fähnchen rinnstecken.

Vü´zwej Wächen hannt se dann en Uusfluch noh de Dhünntalsperre jemaad- mit Führung. Willdat uch immer Ä´eldern mit dürfen, hann ich dat janze mit bejleitet.

Van de Schull uss jing et mim Bus noh Dawekussen Lindscheid. I´esch kreeden m´r en Vortrach jehaalen mit Bildern un allerhang Infos.  Jenau in dem Raum hann ich uch alt jesessen, wie ech im dridden Schuljo´ehr wo´er. Ech wo´er domo´els jenau su ald, wie de Leo hück uch is, denn fröher wo´er dä Stichdaach fröher wie hück. Dat haad sech uch dem Leo sing Lehrerin alt jedä´ert un jrinsten, wie ech dat den Kengern dann verzällt hann.

Domo´els wo´er ech mit minger Klasse in Lindscheid in de Jurendherberje, fü´zwej oder drej Daach- su wick vam Zeheemen….

  Ech kann mech uch noch jenau draan erinnern, dat ech, wie de jruuße Dhünntalsperre im Bau wo´er,(1975-1985) mit mingem Opa un Oma an nem Sonndaach ens in die Dörper jefahren bin, die affjerissen wu´erden sinn, dometten de Talsperre üwwerhaupt jebaut werden ko´en. Mingen Opa wo´el dat unbedingt besinn- do draan kann ech mech noch jenau erinnern. Hä hätt fü´mech jesacht, dat wenn ech ens jruuß bin, dat dat dann all unger Wasser is- als Keng kann m´r sech dat jo jannit vürstellen- un hück kann m´r sech jannit mih vürstellen, dat et ens janz angersch ussjesehen hätt,do wo hück bluus noch Wasser ze sinn is.

Wenn ich dat jetzt richtich im Kopp hann, wu´erden 65 Hüüser affjerissen, öm dann die kleenen Orte ze üwwerschwemmen.

Drussen sinn m´r dann üwwer en Brücke in Richtung „ Rohwasserentnahmneturm“ jejangen- unger dä Brücke is en Trichter, wo et Wasser drinn lüppt, wenn et Huhwasser jütt- dat is äwwer zeletzt 2006 passiert.

In dem Turm wü´erd dann uss verschiedenen Höhen et Wasser kontrolliert, öm dat dann noh Dawekussen Schürholz ze pumpen- öm dann etliche Orte im Berjischen mit Drenkwasser ze versorjen. Ich will nu äwwer nit en Kall üwwer dat Janze haalen- dat wö´er ze vill.

Im Staudamm jütt et en Kontrolljang- denn sinn m´r noh ungen jejangen- üwwer 350 Stufen jing et raff. Dat wo´er en komisch Jeföhl, eejentlich hann ech et mit sujet nit, et jing- äwwer m´r wo´eren alle fruh, wie m´r ungen aanjekummen sinn.

Dann sinn m´r noch en kleen Stöck jewandert, öm dann an de „ Dhünn“ ze tümpeln. Dat hätt den Kengern jruuße Fröüd jemaad- un mir uch.

 Mit Jummistiwweln jing et in den Bäch rinn. Ussjestattet mit kleenen Eemern, nem Sei un Pinsel maaden sich de kleenen Entdecker an et Werk.  De Uppjaabe wo´er, kleen Lebenwesen uss dem Bäch ze hollen ( mit dem Sei, oder wenn kleeen Dierchen unger nem Steen ze fengen wo´eren, öm die dann vorsichtich mit dem Pinsel in dat Eemerchen mit Wasser ze dunn. Hingernoh joow et en Kaate, wo etliches Jedier drupp wo´er, die uch uss Kenger im Wasser jefongen hannt. Su kann m´r uch anhang der Dier feststellen, wie de Qualität vam Wasser is. Ech weeß jannit, wat se all jefongen hannt, äwwer janz besonders wo´er en Feuersalamander. Hingernoh wu´erd alles widder janz vorsichtich in de Dhünn zerrück jeschüttet.

Wasser un Kenger- dat hätt jo sujet maajisches an sich. Et wo´er jood, dat de Lehrerin alt im Vürruss jesääd hätt, dat se besser noch drüh Socken mitbrängen sollen.

Lieren un dobej Spaß hann, wat will m´r mih. Letzen Friedaach sinn se van Witzhelden noh Schloss Burch jewandert. Ech wo´er leider nit mit, äwwer uch dat muss schön jewesen sinn. De Burch is en Reise wert, sach ech immer. Et i´erschte wat de Leo m´r im Auto verzällt hätt, wo´er, dat se uch all en Waffel kreejen hannt un dat se all upp dem Berchfried wo´eren. Wat ´will m´r mih?

Et Berjische Lang hätt vill se besinn, un wenn m´r mit allen Sinnen jet lieren kann, maad et doch uch dubbelt su vill Spaß. BK

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort
Gottesdienste