Matthes vertällt Wettbewerb für Kinder

Matthes vertällt Wettbewerb für Kinder

Dä klieene Drickes es Opas beäste Frönd. Die Angermanns wooehne op dän Dießem tusame möt drei Jeneratiuone onger een Daak. Suo oft et jieeht, set dä klieene Krott be Opa en de Stuov on löt sech van däm de Welt erkläre. Des Daag kooem Drickes möt en janz wies Jesieech de Düer eren. „Opa, ich muss dich emal wat fraren. In de Stadt is doch jetz da an de Dionysiuskirch dä Weihnachtsmarkt. Da war ich jestern mit dä Papa. Un auf de Eck von de Rheinstraß, da wo die jroßen Poller stehen, damit da keine Auto durchfahren kann, da lief sonne verkleidete Mann mit enne weiße Bart un enne rote Mantel erum . . . “

„Do mins, sonne Klooeskopp“, seit Opa. „Ja, un da hab ich für dem jesacht: ,Juten Tach lieber Nickelaus’. Da sachte dä für mich, dä wär jar nich dä Nickelaus, dä wär enne Weihnachtsmann, un dä brächte auf Heiligabend all die Jeschenke.“ „Dä hät se net all“, minde Opa. „Ja, aber dat stimmt ja auch jar nich, die Jeschenke bringt doch et Chrisskind, oder?“ „Dooe motste nix dröm jeäwe, dä Weihnachtsmann es enne Kluotsack“, seit dän alde Angermanns. „Wat is denn enne Kluotsack?“ „Öh, . . . dat es enne Blödmann. Be os an dä Niederrhein jövvet kin Weihnachtsmänner, be os jövvet mar bluoß dä Klooes.“ „Ja aber, wat is denn dä Unterschied zwischen dä Nickelaus, dä Weihnachtsmann, enne Kluotsack enne Blödmann un dä Klooes?“

„Do stells velletz Frooere“, minde dän alde Angermanns. Also, dä Klooes, dat es dä, däm do onger Nikolaus kenns, dat sät m’r he en Krieewel für däm, Klooes. On dä Weihnachtsmann, däm häbben se en Amerika erfonge, dä jövvet be os jar net. Wer dat behaupte dieet, dat es enne Kluotsack, also enne Blödmann.“ „Dat sind aber janz schön lustije Wörter, Kluotsack on Klooes. Kennste da noch mehr von, Opa?“ „Ja jemaak, dooevan kenn ech enne janz jruoten Huop. Dat es Krieewelsch Platt. Suo häbben w’r fröiher op de Strooet ömmer jesprooeke. On janz fröiher, dooe häbben he en Krieewel alle Lüh suo jesprooeke, dooe jooev et noch jar kin Huochdeutsch.“

„Dat möchte ich auch jern lernen“, minde dä Krott, „kannste mich dat beibringen, dat Krieewelsch Platt?“ „Ouwieeh, dat es äwer en jerejelt Werk möt Schruwe“, seit Opa Angermanns. „Äwer, ech häb dooe en Idee. En de VHS jövvet demnächst enne Mundart-Vorlese-Wettbewerb für Blare. Dooe küest do joot mötmaake. Ech leäs dech en paar Mäuzkes ut en Bock van Willy Hermes off van Dures Mülders vür, on dann breng ech dech be, wie m’r dat richtig utspreckt, domöt do dat dann selvs vürleäse kannst. Wat hälste dovan?“ Drickes wooer bejeistert. „Au ja, dä Onkel Matthes hat ja auch en Buch auf Krieewelsch Platt jeschrieben, mit Kinderbilder drin. Dafür hab ich selbst en Bild von enne Hund jemalt. Dadraus kann ich ja auch wat vorlesen.“

„Van mech ut“, minde Opa. Dä Matthes hät se wahl net all, äwer Krieewelsch Platt, dat kann hä. On dann hät dän Drickes sech ut min Bock ,Van Aape, Müüs on angere Vüejels’ dat Mäuzke van „Bockenhüskes Waldi möt Opa sin Täng“ utjesöckt on für dä Lesewettbewerb enstudiert. „Jong, do häs Talent“, minde dän alde Angermanns, „do kömms janz op mech. Morje jonnt w’r nach de VHS on melde dech für dä Mundart-Vorlese-Wettbewerb am 20. Januar 2018 aan. Ech hoff, et es noch net tu laat dofür.“

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort