Matthes vertällt Digitaler Kontakt in Krisenzeiten En Wooert möt vier Z

Dänalde Angermanns hät an sinne Enkelsuohn Männi ennen Aap jefreäte. Dat Jöngke es öm an et Hertjewaaße. Die twiee verstonnt sech wie jooe Frönde on maaken och jeär vüel Blödsinn mötenanger.

Matthes vertällt Digitaler Kontakt in Krisenzeiten: En Wooert möt vier Z
Foto: Krieewelsche Pappköpp, Krefeld

Wenn die twiee tusame sette, dann brengt dän Alde dä Männi och jeär Saakes be, die Jott verbooene hät. „Opa, erzähl mich doch noch emal, wat ihr früher für Streiche jemacht habt. Wie war dat noch mit die runden  Mülltondeckels, die ihr bei de Leute über de Türklinke jehängt habt.“ „Ouwieeh, dat dörf ech dech jar net vertälle, dann krie‘ ech se van dinne Vatter op dat Jack.“ „Och Opa, ich erzähl dä Papa doch jar nix davon. Indianer-Ehrenwort.“

On dann vertällt Opa van fröiher. Wie hä on sin Frönde en de Nobberschaft die Zinkdeckels van de Mülltonn an de Huuspooert jehange on dann Schellekes jemäckthäbbe, on flott weg jeluope send. Uut et Versteck eruut häbben se dann jeluort, wie jieemes de Düer ooepe jemäckt hät. Möt enne laute Kladderadaatsch fehl dann dä Tonnendeckel op et Trottewar on meek enne Lärm wie enne Donnerschlag. Et passierde dobee och all ens, dat dä Nobber be et Ooepemaake dän Deckel op de Püet kreig. Dann hedden et äwer für die Böersch nix wie weg. Männi fengt et ärg schaad, dat hä suojet vandaag jar netmiehr maake kann. Die Tonnendeckels send jooe nou uut Plastik on faas an die Tonne draan für op on tu tu klappe.

Van Opa hä tMänni och jeliert, dat et en Krieewel en Wooert möt vier Z jövvt: Azvenzkranzkeärze. Sonne Quatsch brengt dä däm jeär be. Opa Angermanns vertällt jooe mirschdens op Platt möt Männi, dat kann hä beäter als wie Huochdütsch. „Opa, wo has du eijentlich Krieewelsch Platt jelernt? In de Schule?“ „Nä, dat häbben wir Böersch op de Strooet jelieert. Op de Scholl jooev et wahl dän ieen off angere Liehrer, dä sech dooe en bödche draan jooev. Äwer, dat wooer janz selde. On tu Huus wooerd och net op Platt jekallt. Bluoß minne Opa, dä sprooek mar bluoß Platt möt mech. Dat dörfde die Oma äwer net jewahr werde. Dann minde se ömmer: „Vater, sprich anständig mit dä Jung, sons wird aus dem nix Jescheites!“

„Sisse, du has et von deine Opa jelernt, un ich lern et jetz von meine, also von dich.“ „Do mots wieete“, seit Opa, „osser Platt, dat es vüel älder als wie dat Huochdütsch. On et jövvt och net mar bluoß een Krieewelsch Platt. En jede Kant van osser Stadt klengt et en bödche angersch. Desweäje schrieven die Mundartautoren och alle mooel een bödche angersch. Jeder, wie hä selvs et hüert. Neähmens die Uerdinger, die spreäke Ödingsch Platt, dat es Ost-Krieewelsch. Dat klengt all en bödsche Kölsch. Für enne echte Krieewelsche van bönne uut de Stadt hüert sech dat Platt, wat die Hölsche kalle, suo aan: dat Plott wot die Hölsche kolle. Dat es zum Beispiel Nord-Krieewelsch. Es dat net klöchtig? Kömmste nooeTraar off Verberg, klengt et wier angersch. Die Feschelsche kalleSüd-Krieewelsch on die Jrönländer West-Krieewelsch.“ „Un wat sprechen die Pappköpp in ihr Theater?“ woll de Männi wieete. „Dat es echt Krieewelsch Platt“, seit dän Alde Angermanns.

So, dat wooer et, wat ech Öch vertälle wollde. Wenn Ihr miehr op Krieewelsch Platt hüere wollt, dann mödder nooe de Pappköpp jooehn. Maakt et joot on halt‘ Öch stief.

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort