Mundart Man kann sich ja warm arbeiten

Mundart Man kann sich ja warm arbeiten

Mundart Man kann sich ja warm arbeiten
Foto: BK

Wat hannt m´r en Kö´elde. Etliche Lück sinn alt widder am küümen. Ich fro´ech mech, ob dännen dat Wedder in de letzten Mo´end besser jefallen hätt- Rään, Rään un nochens Rään. De Buuren fröüen sech, un de Natur bruch dat uch ens. Jood, m´r muß sich jet mieh aantrecken un suja ich dunn en Mötze upp den Kopp. Ming Noh´erbersche sääd vürjestern fü´mech, dat et wirklich kaalt sinn muß, willdat ich en Mötze un en Schaal aanjetrocken hann. Äwwer et is doch herrlich drussen, de Sunn schingt, et is alt bis halwer siwwen hell un de Mo´end is uch noch dies Wäche voll jewessen. Ich hann et jo mim Himmel , su kütt et dückes vür, dat ich mim Fernjlass drussen stonn un mir beseh, wat et am Himmel jraad su jütt. Etliches fäält m´r in, dometten et eenem wärm wü´erd: warm aantrecken, jet warmes drenken, wä eenen hätt: et richtije Wedder fü´den Kamin, oder dat, wat ich jemaad hann: Sich warm arbeeden!

Jeder kennt et: Irjendwann jeht dat een oder angere im Huus kapott. Su maaden uss Abzochshaube komische Jeräüsche, dann maaden se irjendwann nüx mih. Mingen Mann hätt dann russkreejen, dat wenn m´r den Knoof lang jenuch jedeut hällt, dat Dengen irjendwann widder et loofen aanfing. Nu stell sich eener dat ens für: Ich bin mit de rä´erten Hang in de Kost am rühren un de linke deut, wie en Dollen den Knoof rinn. Dat hann ich en Zick lang mitjemaad un dann nit mih. Wenn mingen Mann Zeheemen wo´er, un so´ech, dat ich am Kochen wo´er , ko´em hä dückes in de Köche, stund mir knaatschdich im Wäch, willdat hä versöckt hätt, dat Dengen aanzekreejen. Nu wo´er et m´r ze doll: En nöüe mo´ed bej de Bahn. Willdat m´r jo nit su unjeschickt sinn, hannt m´r dat Dengen jekooft öm et dann selwer an de Wang ze hangen.

Mittwoch nommedaachs sollt et su wick sinn: Dat aal Dengen, haaden m´r flott fott, äwwer wat jlööwt Ihr, wie die Wang dohenger ussso´ech? Ich sach fü´mengen Mann, dat m´r dat nöüe Jeräät noch jannit bej de Bahn hollen, i´erder ens mit nem Pott Farw durch de Köche mössen. Dis Jo´ehr hannt m´r vür, uss Wonnung ze strichen, äwwer dat wo´er nit su tüscher Düür un Angel jeplant, ins jannit am Mittwoch Nommedaach. Mingen Mann mo´ed dann uch noch fott, un su stund ich alleen in minger Köche, wo nüx mih stund, wo et hinjehüürden.

Jo“, dä´erden ich dann su bej mir, „ dann fang ich hück mim Fröhjo´ehrsputz alt aan.“ Wie ich alles bej de Bahn haad, bin ich up ming Arbeetsplatte jeklimmt un hannt do bowwen jeputzt. Ich hann et nit su mit de Hü´ede, drömswillen, haad ich mingen kleen Assistenten Leo, dä m´r den Emmer immer hingerher jeschuuwt hätt. Et is jo nit vill Platz upp ner Aanrichte, tüscher Spöölbecken un Schaff, Jott jo. Dann muß m´r noch upp den Strom van de Beleuchtung uppassen un all sujet. Ich hann fü´den Leo jesääd, dat dat janze jo baal Zirkusreif is. Ming Schaff wo´er dann widder sujet van reen un ich nassjeschweest. Denn : Schuurt m´r nit, dann blänkt et nit! Ich weeß, woröm ich do bowwen bluus alle zwej Jo´ehr putz, äwwer uch bluus, willdat do jo uch kinner hinluuren kann.

Am Donnersdaach hannt m´r dann in ner „Jemeinschafts Aktion“ dat nöüe Dengen an de Wang jehangen. Dismo´el turnden de Leo upp de Aanrichte röm, mingen Mann up de Leeder un ich hann den Kro´em aanjejowwen, wat ming Kä´erls bruchden. Dat de mi´erschten Unfälle im Huus passieren, wo´er m´r do widder sujet van bewußt- äwwer et hätt jood jejangen. Irjendwann hing uss Abzochshaube an de Wang. Jood, wenn m´r en Frau hätt, die mit aanpacken kann, äwwer uch jet in de Mauen hätt, sääden mingen Mann un jrinsten mech aan. Ich hann dodrupp fü´mengen Mann jesääd, dat hä jo nu uch ens et kochen aanfangen kann- äwwer hä ko´en do drüwwer nit lachen. De Leo sääden dann: „ Oh, dann gibt es nichts mehr zu essen!“ Su hannt m´r uss an dem O´evend uch widder warm jearbeitet. Renovieren dunnt m´r im Summer, un ich bin m´r sicher, dat ich an et schweeßen kumm, wenn ich widder do bowwen römkruuw, öm dann de Wang ze strichen, denn dat lossen m´r noch sinn. Also, wä noch früüst, dä kann jo alt ens mit singem Fröhjo´ersputz aanfangen, oder uch nit, un stattdessen dat herrliche Wedder jenießen, äwwer mit de richtjen Kleedaasch! BK

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort