Mundart Leo hatte Geburtstag

Mundart Leo hatte Geburtstag

Mundart Leo hatte Geburtstag
Foto: BK

Et is koom ze jlööwen, äwwer nu is de Leo alt acht Jo´ehr aalt. Su etliches hannt „ming Leser“ up dem Wäch mitkreejen, drömswillen schriew ich hück van de Fi´er mit singen Früngden. An nem Fri´edaach Nommedaach wo´er et suwick. Wä kleen Blaaren hätt, dä weeß, wie kanatendoll se kott bevür die Kenger kummen , drupp sinn. Hä hüppten bluus noch durch de Bude- ich hann in dä Zick alt de Waffeln jebacken, dometten ich , wenn de Kenger ko´emen, alles im Jriff haad.

Waffeln, dat schmaad allen, dometten kann m´r nüx falsch machen. Dobej joow et I´es ,oder Puderzucker, un alle wo´eren jlöcklich. Dann hannt de Kenger den Leo beschenkt, noch en kleen Oorenblick im Zimmer jespillt un dann jing et loss: Ich hann dückes drüwwer nohprakkesiert, wat ich dis Jo´ehr mit den Kengern mach. De Leo wo´el unbedingt widder in den Bösch, an den Bäch. Ich haad im Internet jet jefongen, un su ähnlich wo´el ich et dann uch upp dä Fete mit den Kengern machen. Ming Früngdin, haad uch noch nen jooden Tipp fü´ mech , su haad ich alt etliche Daach vürher mit den Vorbereitungen ze dunn.

O´evends bin ich bis an den Bäch jeloofen un hann m´r Fro´eren ussjedacht, alles haat mit uss No´ehrbern ze dunn. Wä mich kennt, dä weeß, dat ich sujet jood kann, wat ich nit jood kann is basteln- äwwer uch dofür haad ich en jood Idee. Ich haad su kleen Bowle Fläschchen Zeheemen, do hann ich „Flaschenpost“ druss jemaad. Die hannt se sööken müssen: bei uss im Jaaden, bei den No´ehbern im Carport, in nem duuden Boom, hinger dicken Steenen, un natürlich uch im Bäch. Dometten se den nächsten Tipp kreeden, wurden Fro´eren jestellt un jelööst. En paa Daach vürher hann ich et Jisela van Jejenüwwer jefro´echt, ob et an dem Nommedaach Zeheemen is. Su ko´en ich up et bauen, un mit inbauen. Dat wo´er su lustich: In nem „besonderen Breefkasten“, lo´ech en Breef, in dem stund, dat se am Huus mit dä 15 klingel müssen, öm do „Alle meine Entchen“ ze sengen, öm dann en nöüen Ömschlach, mit ner nöüen Uppjaabe ze kreejen.

Herrlich, denn den Ömschlach fü‘ in den Kasten, haad ich am O´evend vürher dohin jebrä´ert- (un uch all ming Fläschen hann ich alt am O´evend vürher verstuppt), un mit bei dä „ Post“ lo´ch alt en Packung Schokelaad . Jruuße Fröüde ! Im Bösch mo´eten se dann jett sööken, öm en „ Waldmandala“ ze leejen ( dat wo´er dä Tipp van minger Früngdin). Im Internet haad ich dozo uch nette Bildchen jefongen, die ich en dann jezeecht hann, dometten et dann lossjonn ko´en. Wat soll ich saaren? Et wo´er kanaten schön aanzesinn. Dat Mandala bestund uss Zapfen, Farn, Blä´edern, un angers Sachen, die et im Bösch ze fingen jütt.

De Leo haad noch die Idee, dat jedes Keng en Steen söökt, singen Namen drupp schriewt, öm denn dann in de Midde ze leejen. In de Zick hann ich flott en paa Trinkpäckchen in den Bäch jeworfen, sudat et noh de janzen „Arbeet“ uch jet köhles ze drinken joow. En halv Stond hannt se dann noch am, oder besser im Bäch jespillt, öm dann mit den nächsten Fro´eren widder Richtung „Heem“ ze jonn. Dä letzte Breef lo´ech up ner Muur, onger nem kapotten Steen, do drin stund, wo dä „Schatz“ ze fengen is. Jedes Keng hätt uss ner Schatztruhe en Blö´eßchen mit jet Süßem drin kreejen, alle wo´eren jlöcklich un uch en bißchen mööd. Bej uss joow et dann noch jet ze essen un donoh´ wu´erden de Kenger widder affjehollt. Wie de Anton, ming Patenkeng, heem jing, sääd hä et schönste vam janzen Daach fü´mech: „ Tante Titta, ich geb Dir 100 Punkte für Leos Geburtstag!“

Ich haad Tro´enen in de Ooren, wo´er doch in dem Momang fü´mech klo´er, dat dä janze Aufwand nit ömsüss wo´er. Öm Kenger jlöcklich ze machen, jehürt nit vill, wenn m´r als Mama uch en bißchen Keng bliewt, is dat alt vill wert. BK

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort