Mundart Mal eben noch . . .

Mundart Mal eben noch . . .

Mundart Mal eben noch . . .
Foto: Kowalewske

Wie dückes, schriew ich dat am Donnersdaach O´evend — „ens ä´ewes“ noch! Ich hann hück nommedaach noch drüwwer noh prakesiert, wovan ich hück jet schriewen soll. De Leo wo´er hück bei singer Früngdin Hanna. Die Zick hann ich jenommen, öm fü´ming Männer en Adventskalenger ze basteln, oder besser: Ich hann et versöökt. Im Internet wo´er en Idee , wo dat Sö´eße in Filtertüten jestuppt wu´erd, zojeklä´eft, Nummer drupp un praad. Ich wo´el dat janze an de Jadingenstang hangen, drömswillen hann ich en Loch drin jemaad un dann ko´em de Filzwolle in et Spill. Fü´mingen Mann hann ich immer drej Päckchen, fü´den Leo sess hingerreen an de Kortel jehangen. Flott upp den Stohl jeklimmt, bowwen an de Stange fasterjemaad, widder vam Stohl un dat janze sul an, bis alles hing. Schön so´ech et uss.

Dann wo´el ich noch ens ä´ewens fü´den nächsten Middaach jet Jemöös schnibbeln. Ich haad jraad de Erpel in de Köche, wie ich en komisch Jeräüsch huurden. Dat darf jetz äwwer nit wo´er sinn, hann ich m´r jedä´ert- äwwer et wo´er wo´er. Ming Idee mit dä Filzwolle wo´er nüx. Die Bängel fü´mingen Mann hannt jehaalen, äwwer mit den sess Päckchen draan, dat wo´er ze schwo´er. Da janze Kro´em flutschden hingerreen up de Ä´ed. Wat jlööwt Ihr, wat ich am Knaasen wo´er. Wat en Driss! Ich hann dat janze dann doch noch „jeflickt“ kreejen un ich hoff, dat dat nu´noch de nächsten 24 Daach hällt.

Dann bin ich „ens ä´ewes“ widder jefahren un hann den Leo widder Heem jehollt. De Fröüd wo´er jruuß, uch bej mingen Mann, äwwer et duurden nit lang, un et lo´ech widder jet ungen- ich hann et widder jeflickt. De Leo hätt in de Schull „Schach“ jeli´ert — dat wo´el hä „ens ä´ewes“ singem Papa li´eren, wat natürlich nit jero´eden is. Mingen Mann hätt nüx bejriffen. Ich bin in de Köche jejangen, un hann „ ens ä´ewes“ ming Jemöös wigder jeschnippelt un flott en Pott Suppe jekocht.

Vürrije Wäche haaden m´r jo in de Schull den jruußen Basar, uch do hannt m´r dückes „ens ä´ewes“ jet rejeln mössen, dometten alles fluppt.

Nächste Wäche, am 10. Dezember is widder de „Weltgedenktag aller verstorbender Kinder“. Et jütt vill verwaiste Ä´eldern, un janz vill davan wissen nit, dat et den Daach üwwerhoopt jütt, un uch nit, dat et in Dawekussen dozo en Jedenkjottesdienst jütt (Öm 17 Uhr in de Ev. Kirche). Uch do bin ich mit im Team un et jütt uch hie´ vill ze rejeln, dometten m´r widder ne schöne Jedenkfi´er ,fü´uss leider alt jestorbenen Kenger, upp de Been stellen künnen.

Also: „ens ä´ewes“ üwwer den Hilijen, durch Buursched un Hückeswaaren mit de Plakaate. Willdat ich vill Lück kenn, hannt m´r noch „ens ä´ewes“ en Interview mim Radio, un uch mit de een un angeren Zejtung. Wenn im Momang bej uss et Telefon jeht, denk ich alt: „Wat jütt et denn ä´ewens noch ze dunn?“ , un lach mich schlapp.

Äwwer et mi´erschte, wat m´r su den janzen Daach dunn muß, maad jo uch Spaß, jedenfalls, dat, wat m´r sich selver ussjesöögt hätt. „Ens ä´ewes“ jet kochen, wäschen ,büüjeln, hin- un herfahren, jet rejeln, upprüümen, un all dat, wat en Mo´eder su ze dunn hätt, den janzen Daach üwwer , ach jo: tüscherdurch muß m´r uch ens noh de Arbeed, fällt m´r do jraad uch noch in (hahaha), muß sinn, maad äwwer nit immer bluus Fröüd- do sinn m´r uss sicher all einich, oder?

Wenn m´r bej dem janzen Jedööns den Daach üwwer, äwwer nit uch „ens ä´ewes“ Zick fü´en Pöttchen Kaffee, oder nen Kall mit Noh´erbern hätt, dann lüppt jet falsch! Wat uch vill Fröüd maad, is, wenn m´r „ens ä´ewes“ noch jet backen, oder kochen will, äwwer nit alles im Huus hätt - Dann lüppt m´r „ens ä´ewes“ noh de Noh´erbern. Dat kann up dem Dorf uch ins su ussjonn, dat m´r en Stond spä´eder Heem kütt, o´ehn dat, wat m´r sich ejentlich lienen wo´el , dofür äwwer de Lü´erte aan hätt.

Dann maad m´r „ens ä´ewes“, oder je noh‘ „Zostang“ uch länger, en Puus, oder m´r denkt sich: Morjen is jo uch noch en Daach! BK

Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort